Przejdź do treści stronyPrzejdź do menu strony
Wywiad z zespołem FINK

Wywiad z zespołem FINK

Data publikacji: 18 czerwca 1989
Już w czwartek, w klubie Stodoła koncert FINK! Przed koncertem przeczytajcie sobie wywiad z zeszłego roku!

 

Po koncercie Fink’a w Palladium 18.11.2011 rozmawiał Piotr Makak Szarłacki

 

Jak oceniasz najnowszą płytę względem poprzednich?

 

Była najdroższa ze wszystkich poprzednio wydanych. Ponieważ nagraliśmy ją w  Los Angeles z fajnym producentem. W inny sposób niż poprzednie i nie liczyliśmy się z kosztami bo chcieliśmy by była naprawdę dobra. Trzy albumy wyprodukowałem w domu, dwa kolejne z różnymi producentami, i te przypominają mi bardziej prawdziwe płyty niż te które sam wyprodukowałem. Nie oznacza to jednak, że to ulubione płyty naszych fanów, ale dla nas ta najnowsza jest najfajniejsza, brzmi jak prawdziwy album, a nie składanka przypadkowych piosenek. Może to trudne do wyjaśnienia, ale „Sort Of Revolution” nagrałem w domu i brzmi jak kolekcja piosenek, a „Perfect Darcness” nagraliśmy w studiu w Los Angeles i brzmi jak album. Mieliśmy inne podejście. Jammowaliśmy najpierw w domu w pełnym składzie, z tego wybieraliśmy najlepsze fragmenty, później je loopowaliśmy, robiliśmy dogrywki, usuwaliśmy loopy, przypominało to trzy, cztery procesy nagraniowe, i to było fajne, naprawdę fajne.

 

Jak wygląda proces twórczy?

 

Jest bardzo naturalny, piszemy gdy jesteśmy gotowi, nie zakładamy ciśnienia, nie wyznaczamy terminów. Po czterech płytach już wiem kiedy nadchodzi burza, mogę ją wyczuć, wiem kiedy fala się przełamie i popłyną piosenki. Temu podporządkowuję życie, to bardzo aspołeczny proces, muszę mieć dużo wolnego czasu, aby dotrzeć do miejsc, które chcę opisać, a nie zawsze są to miejsca radosne… Z jednej strony jest to proces spontaniczny, ale z drugiej czujesz, że nadchodzi. Zupełnie jak burza, wiesz że należy zabrać parasol. Wiesz, że wieczorem będzie chłodno, zabierasz więc ciepłe ubranie. Z pisaniem jest podobnie. Wiesz że nadchodzi ten moment więc będziesz potrzebował trochę czasu i usuwasz wszelkie przeszkody.

 

Zawsze mi się wydawało, że to cię dopada niezapowiedzianie, że szukasz kawałka kartki by spisać pomysły…

 

Często tak to wygląda, chcemy by było naturalne, bo nie tworzymy dla pieniędzy czy sławy, tylko dla siebie. Przez cały czas tak to wygląda, bo kiedy zaczniesz się zastanawiać nad tym co publiczność myśli o twoich piosenkach przestaniesz pisać o sobie, a zaczniesz pisać to co wydaje ci się oni chcieliby usłyszeć. A to nigdy się nie uda. 

 

Bardzo mi się podobało Honesty za ten fragment „pierdolona tęcza”, bo zawsze wtedy myślę o mojej dziewczynie…

 

I wcale nie chodzi o złość… Mówią, że kobiecy zasięg emocjonalny rozpięty jest między „a” i „z”, a męski między „h” i „m”, czyli kobiety bywają bardziej radosne oraz nieszczęśliwe niż my. Osiągają wyższe ekstrema i o tym chciałem powiedzieć tekstem. Tak jak o prawdziwych barwach, bo kobiety często mają różne barwy i one wszystkie są prawdziwe. Wiesz jak „pierdolona tęcza” albo „pierdolone prawdziwe kolory”… W zeszłym roku słuchałem wielu raperów, tego co mówią oraz jak mówią, że używają języka jakim posługują się na co dzień, to mnie zainspirowało, bo większość piosenkarzy nie przeklina w piosenkach, albo nie śpiewa w sposób w jaki normalnie mówi, bo ma swój piosenkowy styl. Nie mogę się z tym zgodzić, bo najwięksi mówią własnym unikalnym tekstem. Jak Bob Dylan. Gdybyś mógł porozmawiać z Bobem Dylanem mówiłby tak samo jak śpiewa. Chciałem napisać tekst zbliżony do mowy potocznej stąd ta „pierdolona tęcza”. Masz tyle barw kochanie jak „pierdolona tęcza”. To bardzo naturalny sposób wyrażenia własnych myśli, kompletnie nie piosenkowy! Nie chciałem śpiewać o łąkach i fontannach i temu podobnych bzdetach. Podoba mi się ta wolność artystyczna, w końcu jestem artystą niezależnym.

 

 

Co daje współpraca z wytwórnią niezależną?

 

Nie ma ciśnienia na przebój, nie ma ciśnienia na single, ciśnienia na kasę… Zarabiam więcej niż moi koledzy z wielkich wytwórni bo jestem niezależny i moje teledyski nie muszą kosztować pięćdziesięciu tysięcy euro. Nie muszę mieć wypasionego autokaru czy ośmiu osób na scenie, bo wystarczą trzy. Bycie w wytwórni niezależnej pomaga. Wszystko jest transparentne. Możesz w Ninja Toons powiedzieć: chcę dwupiętrowy autokar z jakuzi, telewizją i akwarium. Oni nie odpowiedzą dobra, tylko powiedzą – wiesz, że sam za to zapłacisz? My ci to kupimy, ale będziesz nam musiał oddać. W wielkich wytwórniach nie ma takich rozmów, dostajesz to co chcesz, ale artysta nie zdaje sobie sprawy, że na końcu sam za to płaci. Za taksówki, nowy motocykl, bilety lotnicze. Jeśli polecisz w klasie business bilet kosztuje tysiąc euro więc musisz sprzedać tysiąc płyt by na to zarobić. Bycie w niezależnej wytwórni nie stwarza ciśnienia sprzedania miliona płyt, bo nie wydałeś miliona funtów. Mieliśmy ciśnienie na „Perfect Darkness” i wydaliśmy mnóstwo pieniędzy na studio, producenta czy światła. Stworzyliśmy sobie warunki żeby dobrze się czuć, wydaliśmy kasę na potrzebne rzeczy. Ale nagraliśmy płytę w dwa tygodnie. Mogliśmy tam siedzieć sześć miesięcy, ale wtedy musielibyśmy sprzedać dwieście pięćdziesiąt tysięcy płyt by nam się to zwróciło. Poświęciliśmy dwa tygodnie. Później dzień na zgranie. Dzień przerwy. Dzień na nagranie wersji akustycznych na strony „B” singli i po zawodach! Dzięki temu nie musimy sprzedać oszołamiającej liczby płyt by nam się to zwróciło. Nie musieliśmy marnować sześciu miesięcy z życia, jedynie dwa tygodnie, a i tak chyba wyszło całkiem nieźle. Takie odnoszę wrażenie… Wydaliśmy… wydaliśmy… Pieniądze są do dupy. Kasa wszystko rujnuje. Nie masz pieniędzy jest źle, masz za dużo pieniędzy jest źle. Kasa wszystko niszczy. Czyli mamy szczęście, że to nie jest część naszego artystycznego krajobrazu. To część życia, ale nie część procesu twórczego, czy motywacji, nie wyczuwasz tego pod skórą. Możemy poświęcić się muzyce bo pieniądze nie stanowią problemu. Żony są zadowolone rachunki popłacone, nie musimy żyć jak żebracy. Wydaje mi się, że kiedy jako artysta nie musisz martwić się o pieniądze, zaczynasz tworzyć właściwą muzykę i nagle zaczynasz zarabiać pieniądze. Jeśli ci nie zależy, wszystko może się zdarzyć!  

 

Dotyczy koncertu

Fundusz Wsparcia Kultury

Wsparcie ze środków
Funduszu Przeciwdziałania COVID-19



Wsparcie otrzymało Stowarzyszenie Centralny Klub Studentów Politechniki Warszawskiej Stodoła
oraz Centrum Klubowe - Dom Kultury s.c. Wiesław Pękala Ewa Pękala.
Dołącz do nas na
Facebook Instagram YouTube Tweeter TikTok
Bądź na bieżąco Zapisz się do Newslettera

Klub Politechniki Warszawskiej „STODOŁA”

ul. Batorego 10, 02-591 Warszawa

telefon: +48 22 825 60 31, +48 691 800 388