Wokalista, który porywa publiczność swoim wyjątkowym głosem oraz niebanalnymi i często zaskakującymi tekstami. Jego debiutancki album – „Comfort and Happiness” wydany w 2013 roku spotkał się z bardzo entuzjastycznym przyjęciem zarówno ze strony fanów, jak i krytyków muzycznych. Krążek przyniósł artyście aż 4 Fryderyki i zyskał status diamentowej płyty, sprzedając się w nakładzie prawie 200 000egzemplarzy. W 2014 roku ukazało się wydawnictwo, które Dawid nagrał wspólnie ze swoją macierzystą formacją, czyli przyjaciółmi ze szkoły średniej – CurlyHeads. Płyta „RubyDressSkinny Dog” pełna ostrego gitarowego grania zebrała doskonałe recenzje i sprawiła, że wokal Dawida usłyszeli zupełnie nowi słuchacze. Drugi solowy album – „Annoyance and Disappointment” przypieczętował wysoką pozycję wokalisty w gronie młodych polskich artystów, ponownie uzyskując status diamentowej płyty. Z końcem 2016 roku, po wyprzedaniu dwóch tras dla ponad 40 000 fanów, Dawid zapowiedział krótkie zawieszenie działalności koncertowej.Teraz, po ponad rocznej przerwie, muzyk powraca do grania na żywo i zaprezentuje swoją nową artystyczną twarz. Kilka wybranych letnich koncertów festiwalowych jest zapowiedzią trasy koncertowej, która będzie towarzyszyła trzeciej solowej płycie Dawida i jest planowana na jesień tego roku.
Kłopotliwe jest przedstawianie Katarzyny Nosowskiej w kilku zdaniach, bo to Artystka, która musi wynajmować sporych rozmiarów magazyn, by pomieścić wszystkie statuetki i dyplomy dla najlepszej polskiej wokalistki i autorki tekstów. Jak to możliwe, że tak skromna, unikająca tłumów dziewczyna zdominowała naszą scenę? Odpowiedź jest prosta: talent i pracowitość. Gdy tylko Hey ma wolne, Nosowska solo – choć zawsze ze znakomitymi partnerami, penetruje krainy, w które z macierzystym zespołem się nie zapuszcza. Ostatnio eksploruje też sfery spoza świata muzycznego. Od roku bardzo aktywnie działa na Instagramie, gdzie prowadzi treningi fatness i przybierając śmieszną gębę, mówi o życiu, show-biznesie, celebrytach, współczesnych snobizmach, fobiach i modach. Prosto, zwięźle, szczerze, szalenie błyskotliwie i dowcipnie. Cykl filmików „A ja żem jej powiedziała…” stał się inspiracją do książki o tym samym tytule, która stała się bestsellerem roku 2018 .
Na polu muzycznym Nosowska również nie próżnuje, jesienią 2018 ukazał się jej kolejny solowy album BASTA, który szybko pokrył się złotem. Tym razem za stronę muzyczną i produkcję odpowiada Michał FOX Król, którego mocnymi beatami tętni ten krążek. To zbiór 11, bardzo osobistych w warstwie tekstowej, utworów, jak sama Nosowska mówi – „to najważniejsza płyta”.
Bass Astral x Igo tworzą producent Kuba Tracz i wokalista Igor Walaszek. Obaj swoje pierwsze kroki na muzycznej scenie stawiali w rockowym zespole Clock Machine. Dzięki temu, że nie mieli wcześniej do czynienia z muzyką elektroniczną, wnoszą do niej zupełnie nowe rozwiązania, dalekie od mód i trendów panujących w tej stylistyce. Ich koncerty to pełne tańca i improwizacji live acty, które oszałamiają publiczność w Polsce i zagranicą. Zespół zagrał na niemal wszystkich największych festiwalach w Polsce, a Igo został jedną z twarzy Męskiego Grania w 2019 roku. Duet ma na koncie dwa długogrające albumy.
Obecnie Kuba i Igor pracują nad materiałem na trzeci krążek, którego premiera już wiosną 2020 roku. Warto dodać, że koncerty zespołu cieszą się wielkim zainteresowaniem. Ich jesienna trasa IT’S DARK TOUR była wielkim sukcesem i zobaczyło ją niemal 50 tys. widzów.
Natalia Przybysz to jeden z najciekawszych kobiecych głosów na rodzimej scenie muzycznej, ale także kompozytorka i autorka tekstów. Dała się poznać w roku 2001, kiedy to wraz z siostrą Pauliną zadebiutowały współtworząc Sistars. Zespół okazał się fenomenem, kreującym nową jakość na polskim rynku, zdobywającym nagrody, przychylne recenzje dziennikarzy i szczyty list przebojów, ale przede wszystkim serca słuchaczy. Po zakończeniu działalności Sistars, Natalia skupiła się na solowej karierze i poszukiwaniach własnej artystycznej drogi.
Rok 2011 okazał się przełomowy w karierze artystki. To właśnie wtedy, w 50 rocznicę debiutu artystycznego Janis Joplin, powstał wyjątkowy projekt koncertowy “Kozmic Blues”. Ten w założeniu jednorazowy występ został tak ciepło przyjęty, że Natalia postanowiła przekuć go w całą trasę, która okazała się ogromnym sukcesem. Naturalną więc konsekwencją było pójście o krok dalej i nagranie albumu “Kozmic Blues: Tribute to Jenis Joplin”, którym Natalia Przybysz składa hołd jednej z największych legend muzyki.
“Przyjaźń z Joplin” pchnęła Natalię w kierunku pogranicza bluesa, soulu, jazzu i funku, zakorzenionych w amerykańskiej tradycji ciepłych, motown’owskich brzmień i vintage’owych instrumentów. Pod wpływem tych inspiracji w 2014 roku powstał “Prąd”. To z tego albumu pochodzą takie utwory jak: “Miód” czy “Nazywam się niebo”. Płyta pokryła się platyną i została nagrodzona Fryderykiem w kategorii Album Roku Rock, a piosenka “Miód” jako Singiel Roku.
W 2017 roku światło dzienne ujrzał album “Światło nocne”. Na płycie znalazły się takie utwory jak: tytułowe “Światło nocne”, “Dzieci malarzy”, “Świat wewnętrzny” i “Przez sen”. Za tę płytę Natalia Przybysz otrzymała Fryderyka w kategorii Album Roku Pop.
Artystka wydała obecnie piątą, autorską płytę pod tytułem “Jak Malować Ogień”, której premiera przypadła jesienią tego roku.
ŁĄKI ŁAN słyną z niesamowicie energetycznych występów i nie bez powodu są nazywani najlepszym zespołem koncertowym w kraju. Wypracowali swoje niepowtarzalne brzmienie, które cały czas ewoluuje i zaskakuje. Twórczość zespołu naznaczona jest przede wszystkim tekstami Paprodziada mówiącymi o zamiłowaniu do Natury.
Performance Paprodziada i nietuzinkowy sposób prowadzenia koncertów Mega Motyla dopełniają całości tego muzycznego show.
W listopadzie 2016 ukazała się czwarta płyta Łąki Łan “Syntonia”, którą promują single “Pola Ar” i „Bombaj”. Album został nominowany do Nagrody Fryderyk 2017 w kategorii „Album Roku – Alternatywa”.
Za projektem BARANOVSKI stoi 28-letni wokalista, muzyk i songwriter Wojtek Baranowski. Znany m.in. z występów z grupą XXANAXX, na początku 2018 roku zaczął pisać swoją własną historię. Zaledwie półtora roku później miał już na swoim koncie cztery radiowe przeboje, nominację do Fryderyka w kategorii „fonograficzny debiut roku”, a z koncertami zaliczył niemal wszystkie najważniejsze festiwalowe sceny w kraju. Kiedy dodać do tego złote płyty dla singli „Dym”, „Luźno” i „Czułe miejsce” oraz pierwsze miejsce na liście najcześciej granych piosenek w radiu w Polsce, można mówić o jednej z najbardziej błyskotliwych karier w ostatnich sezonach. W październiku 2019 premierę miała długo oczekiwana debiutancka płyta BARANOVSKIEGO zatytułowana „Zbiór”, w zgodnej opinii krytyków jeden z najbardziej udanych albumów w polskim popie ostatnich lat.
Mrozu, właściwie Łukasz Mróz – polski piosenkarz wykonujący muzykę z z pogranicza popu i R&B, producent muzyczny, kompozytor i autor tekstów.
W 2009 wydał debiutancki album studyjny, zatytułowany „Miliony monet”. Poza solową płytą jego głos oraz produkcje można było usłyszeć na płytach czołowych polskich raperów oraz wykonawców reggae. 11 marca 2014 nakładem Warner Music Poland wydał trzeci album studyjny pt. „Rollercoaster”, a 24 lutego 2017 – czwarty album pt. „Zew”. Jest laureatem nagrody VIVA Comet Awards oraz dwóch nagród Eska Music Awards
Po 10 latach od debiutu, oraz po dwóch latach od przełomowej płyty „ZEW”, Mrozu serwuje nam kolejną porcję muzyki. Iskrą do powstania piątego już albumu było ponowne połączenie sił kompozytorsko – producenckich z Dryskullem. Rok spotkań w domowych studiach zamienił się w podróż przez euforię, nostalgię, metafizykę, aż po szorstką prozę życia. Cała ta rezonująca energia wybrzmiała w dźwiękach ich wspólnych fascynacji rock’and’rollem, soulem czy bluesem. Marcin Bors pomógł zespolić świat korzeni ze światem współczesnych nagrań, przyprawiając utwory szczyptą swojego producenckiego pieprzu, nie tylko w warstwie gitarowej. Parę numerów łobuzerską liryką wsparł Ras (Rasmentalism), tworząc kolejny wymiar tej muzycznej opowieści. „AURA” kontynuuje myśl, dzięki której narodził się „ZEW”, wynosząc ją na jeszcze wyższy poziom energetyczny.
Błażej Król – pochodzący z Gorzowa Wielkopolskiego jeden z najoryginalniejszych twórców polskiego nieoczywistego popu. Współtworzył i współtworzy: UL/KR, Lauda, Kobieta z wydm. Od 2014 działa także na własną rękę, jako Król, próbując przełożyć podziemną wrażliwość na radiowy język, doszukując się przy tym prostoty i nośności w wielowarstwowej liryczności.
Król ma na swoim koncie wiele prestiżowych nagród i nominacji m.in. do Paszportów Polityki, Fryderyka. Za płytę ,,Przewijanie na podglądzie” z 2018 roku otrzymał nagrodę “Mateusza Trójki”.
Najnowszy album Króla “Nieumiarkowania” ukazał się 13 września 2019. Obecnie utwór “Te smaki i zapachy” zajmuje pierwsze miejsce na Liście Przebojów Trójki, kolejny singiel “Druga pomoc” również znajduje się w pierwszej dziesiątce.
“Nieumiarkowania” to kolejna próba skoku popowego undergroundu w objęcia alternatywnego mainstreamu. Kolejna – i najbardziej udana. Nowy album Króla roztacza aurę błogości przeradzającej się w niepokój i nerwowe podniecenie, która raz za razem uderza w tony kontemplacji, a jednocześnie szuka oddechu wśród parkietowych pląsów. Jeśli poprzednie wydawnictwa Króla miały poetyckie oraz marzycielskie niedopowiedzenia, tak “Nieumiarkowania” mogą wręcz porazić swoją intensywnością oraz naturalnością. W warstwie muzycznej mamy do czynienia z frywolnym synthpopem z punkowym zacięciem, ponowną rehabilitacją szlagierowej tkliwości, ambientowymi pasażami otulonymi tanecznymi wiązkami i chęcią odnalezienia w pop/rocku mrocznej przebojowości. Ten miszmasz jest trudny do okiełznania, ale przy odrobinie cierpliwości i samozaparcia wszystko jest do ogarnięcia.
“Nieumiarkowania” klimatem nawiązują do kilku dekad naraz, oddając hołd ejtisom (np. zamykający całość “Gula” ma coś z “Gliniarza z Beverly Hills”) i równolegle nie zapominając o teraźniejszości – o tym, co dzieje się w najbardziej komercyjnych rozgłośniach i programach muzycznych.
Leszek Możdżer jest jednym z najwybitniejszych polskich muzyków jazzowych. To pianista światowej klasy, odważny eksplorator i oryginalny twórca, wyróżniający się własnym językiem muzycznym. Urodził się 23 marca 1971 roku w Gdańsku. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w piątym roku życia i przeszedłszy wszystkie szczeble edukacji uzyskał dyplom gdańskiej Akademii Muzycznej w 1996 roku. Jazzem zainteresował się w klasie maturalnej. Ostrogi zdobył w zespole klarnecisty Emila Kowalskiego, a pierwszą próbę z zespołem Miłość odbył na swoje 20 urodziny. We wczesnych latach działalności muzycznej był również członkiem kwartetu Zbigniewa Namysłowskiego. W roku 1992 otrzymał wyróżnienie indywidualne na Jazz Juniors i była to pierwsza kropla obfitego deszczu nagród, jakie miały spaść na niego przez następne lata. Od tamtego czasu zwyciężał we wszystkich kolejnych ankietach czytelników „Jazz Forum” w kategorii ‘Fortepian’ i został też wielokrotnie uznany Muzykiem Roku.
Leszek Możdżer nagrywał płyty z najwybitniejszymi polskimi muzykami jazzowymi: Tomaszem Stańką (Pożegnanie z Marią), Januszem Muniakiem (One And Four), Michałem Urbaniakiem (Live In Holy City), Piotrem Wojtasikiem (Lonely City i Quest z Billym Harperem oraz Hope z Dave’em Liebmanem), Adamem Pierończykiem (Live In Sofia i 19-9-1999), Henrykiem Miśkiewiczem (Ja nie chcę spać), Anną Marią Jopek (m.in. Bosa, Barefoot, Upojenie, Farat). Nagrywał też ze Zbigniewem Preisnerem (m.in. przy Requiem dla mojego przyjaciela oraz 10 łatwych utworach na fortepian). Od lat współpracuje również z mieszkającym w Los Angeles Janem Kaczmarkiem (nagrania dla wytwórni 20th Century Fox oraz Mira Max)– wliczając w to nagranie nagrodzonej Oscarem muzyki do Finding Neverland.
Możdżer koncertował i nagrywał też z międzynarodowymi gwiazdami takimi jak: David Friesen, Pat Metheny, Arthur Blythe, Buster Williams, Billy Harper, Joe Lovano, Archi Shepp, David Liebman, Charles Fox, Lester Bowie, David Gilmour, Marcus Miller, John Scofield, Steve Swallow, Eddi Daniels, Tan Dun. Pianista najpełniej odnajduje się w projektach solowych i autorskiego trio z Larsem Danielssonem i Zoharem Fresco.
Od roku 2011 Leszek Możdżer jest Dyrektorem artystycznym plenerowego festiwalu muzycznego nad Jeziorem Strzeszyńskim w Poznaniu – Enter Music Festival.
Do chwili obecnej Leszek Możdżer nagrał ponad 100 albumów, w tym wiele pod własnym nazwiskiem.
Kwiat Jabłoni to bratersko-siostrzany duet folkowy. W ich repertuarze dominują polskie, autorskie piosenki o intrygujących tekstach i porywającej warstwie muzycznej, łączącej akustyczne instrumenty z elektroniką. Pomysł na nietypowe zestawienie mandoliny z fortepianem i dwoma wokalami został zaczerpnięty z nowego projektu amerykańskich muzyków: Brada Mehldau’a i Chrisa Thile. Do tego Kasia i Jacek dołączają elektroniczną perkusję tworząc wyjątkową, świeżą i nowoczesną mieszankę brzmień. “Niemożliwe” to album głęboko poruszający zarówno słowami, jak i muzyką. Jeszcze zanim wydali debiutancką płytę osiągnęli spory sukces wyprzedając połowę koncertów trasy, a ich singiel “Dziś późno pójdę spać” został odtworzony ponad 10 milionów razy w serwisie YouTube. W 2019 pojawili się na scenach najważniejszych letnich festiwali i zagrali blisko 100 koncertów.
Wokalista, kompozytor, producent muzyczny, aranżer, basista i wiolonczelista. Trzykrotny laureat muzycznej nagrody Fryderyk – w 2004 roku za nagranie Sistars “Sutra” i w 2005 roku za nagrania Sistars “My Music” oraz “Inspirations”. Wraz z zespołem Sistars został dwukrotnym laureatem MTV European Music Award w kategorii “Najlepszy Polski Wykonawca” w 2004 oraz 2005 roku. Bartek Królik debiutuje z solową płytą z gatunków soul/pop/funk.
Współzałożyciel i członek grupy Sistars w latach 2001-2012. Współtworzy z Markiem Piotrowskim zespół o nazwie Spoken Love oraz duet producencki o nazwie Plan B. Od roku 2007 jest członkiem zespołu Łąki Łan, a od 2008 roku występuje w zespole Agnieszki Chylińskiej.
Współpracował m.in. z takimi wykonawcami jak: Bracia, Natalia Kukulska, Edyta Górniak, Blenders, Wojtek Pilichowski, Grzech Piotrowski, Tede, Numer Raz, O.S.T.R., Poluzjanci, Sokół i Pono, Marina Łuczenko, Ania Szarmach. Koncertował na większości polskich festiwali muzycznych, takich jak: Pol’and’ Rock Festival, Open’er Festival, Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu, Festiwal Sopot oraz na drugim co do wielkości festiwalu jazzowym na świecie – Montreux Jazz Festival w Szwajcarii.
Klub Politechniki Warszawskiej „STODOŁA”
ul. Batorego 10, 02-591 Warszawa
telefon: +48 22 825 60 31, +48 691 800 388